Opeens is er dat onbehaaglijke en tegelijkertijd verontrustende gevoel. Opeens tien jaar verder. Inkoop heeft het startschot niet gehoord en niemand vertelde de atleet wanneer te gaan rennen. Inkoop doet de dingen goed. Maar doet ze ook de goede dingen? Uit de allereerste nationale Deal!-NEVI-inkoopenquête blijkt dat kostenreductie verreweg het belangrijkste inkooponderwerp is, terwijl een cruciaal thema als circulaire economie een non issue is. Kortom: inkopers schrapen zich de blaren en de planeet, dat zien we later wel weer. Groei levert al dat kaasschaven niet op. Wel een economie die als een lijkbleke anorexiapatiënt wankelt op de spillebeentjes. Groei heeft verschillende aanjagers. Een driver is de toename van de hoeveelheid kapitaal. Van deze groeimotor hoeven we de komende jaren weinig te verwachten. Nieuwe fabrieken worden vooral elders in de wereld neergezet. Ook de toename van de beroepsbevolking is een groeiaanjager, maar zoals u weet ontgroent Nederland. Een derde mogelijke groeidriver is de toepassing van nieuwe grondstoffen. Nederland krijgt hier echter juist een dubble whammy voor de kiezen: het laatste gas wordt uit de grond geperst en de Groningers presenteren de N.V. Nederland terecht de rekening. Daarbij krijgen we ook nog eens te maken met grondstoffen die duurder worden. Ook de toename van de arbeidsproductiviteit is een groeimotor, maar veel zal onze productiviteit niet meer toenemen, we werken ons al een slag in de rondte. Tenslotte is innovatie een aanjager van groei. Daar moeten we het van hebben, en dan vooral van duurzame innovaties. Het mooie van dit soort innovaties is dat het mes aan twee kanten snijdt: ze leveren omzet, winst en werkgelegenheid op aan de ene kant en een circulaire, grondstofzuinige economie aan de andere kant. Maar, terwijl die duurzame toekomst met het heden moet worden gekocht, persen inkopers met steeds grotere moeite de laatste druppels uit de citroen.
Recent Comments